BLOG 2: Ritme

Meestal starten we aan het eind van de ochtend. Dat betekent dat als ik klaar ben en mijn spullen gepakt heb en wanneer Maria, mijn trainingsmaatje met wie ik een huis deel, ook zover is we samen met Jacco en Casper onze coaches de rib pakken. Met de rib gaan we naar de andere kant van de haven. Naar de race area. Misschien klinkt het raar: met de boot naar het werk. Maar voor ons is het lekker om even in onze eigen bubbel te zijn. We kunnen zo gezamenlijk naar de lucht en dus naar het weer kijken. En ook niet onbelangrijk, zo weten we zeker dat alles wat we mee het water op willen ook meegekomen is in de coach boot.
Op de haven neem ik de tijd om wat te kletsen… vaak nog even te checken hoe het met de mannen is. Kiran en Sil varen namelijk hier ook hun Europees Kampioenschap. Op een gegeven moment ga ik me wat afzonderen. Muziekje op. Meestal wat actievere of pop-muziek. Als het maar niet te langzaam is, er moet wel wat tempo in zitten. Het gaat om het ritme.
Ik kom in race modes, de focus wordt sterker.
Ik krijg zin om het water op te gaan. Zin om wedstrijden te varen.
Vlak voor ik het water op ga gaat de muziek uit. Dan kom ik nog even helemaal tot mezelf. Vanaf dat moment ben ik gefocust en klaar het water op te gaan.
Een journalist vroeg mij van de week wat de sfeer momenteel is. Het voelt rustig, het is misschien ook wel rustiger. Niet alleen op de kant maar ook op het water. Er ontbreken veel vertrouwde gezichten. Dat komt vooral doordat de meeste windsurfers die zich niet hebben geplaatst voor de Spelen al bezig zijn op de iQFOiL richting de Spelen van Parijs. Zij kunnen op deze RS:X plank niets meer winnen omdat ze niet naar de Spelen gaan. Daardoor zijn er minder mensen op het water. Ook in andere klassen zie je het aantal deelnemers minder worden nu de Spelen dichterbij komen.
Bij ons zorgt dat ervoor dat het niveau over het algemeen hoger is. Iedereen die nog op de RS:X vaart is bijna hier. Van de toppers is alleen de Chinese er niet. Dat is volgens mij een van de weinige die komende week ontbreekt.
Ik wil komende week lekker varen en stiekem misschien wel kijken of ik al mee kan doen voor de medailles. Natuurlijk wel in de wetenschap dat als dat niet lukt er nog niets aan de hand is. Het is voor ons geen piekevenement. Zo hebben we het programma en de voorbereiding dus ook opgebouwd. Ik ben nog niet in topvorm, maar ik voel me goed. Het ritme is er!
Hopelijk tot volgende week,
Groetjes Lilian de Geus
Je kunt de blog hieronder ook luisteren!






